Ubud
Door: Karen
Blijf op de hoogte en volg Karen
20 Februari 2015 | Indonesië, Ubud
Inmiddels zijn we alweer een paar dagen in Ubud, het 2e plaatsje op Bali. leuk, heeeeel leuk. Een soort '9 straatjes' in het groot. Veel eettentjes met allerlei keukens: raw food tot veganistisch. Uiteraard de indonesische keuken tot bierstubes.... Het is een plaatsje waar alles draait om eco, nature, yoga, meditatie, rituelen... Er hangt een zeer relaxed sfeertje met veel buitenlanders. Veel leuker dan Lovina want dat viel ons eerlijl gezegd een beetje tegen. Vergane glorie, veel ouderen, we werden vaak lastig gevallen door Balinezen die wel iets aan ons wilden verkopen. Hadden we net nee gezegd tegen de één kwam er wel weer een andere aan. En ik heb in Nederland totaal geen moeite of bezwaar tegen gemengde relaties, ik kreeg hier toch wel de kriebels van de oudere, onaantrekkelijke, mannen met veel jongere Balinese meisjes.... Maar zoals gezegd, Ubud is anders. We gaan failliet aan het assortiment wat aangeboden wordt in de vele winkeltjes. Dus onze portemonnee vindt 3 dagen Ubud genoeg en we vertrekken morgen naar Gilli, een eilandje met, zoals internet beloofd, witte stranden en lieflijke resorts waar je kunt duiken en snorkelen. En na de vele regen in Ubud (als we dan toch iets te zeiken hebben...) kunnen we wel weer wat zon gerbruiken. Vandaag toch nog iets sportiefs gedaan, al wordt je van winkelen best moe...., we hebben gefietst in de bergen rond Ubud. Niets aan de hand toch, wij zijn fietsen wel gewend.... Maar hier is het toch effe iets anders. Het ging in het begin prima heuveltje af.... Beetje wennen aan het links rijden en dat auto's en scooters je van alle kanten inhalen, maar we rijden zeer ontspannen door de rijstvelden en lieflijke dorpjes. Tot het begint te storten en de weg verandert in een modderstroom waar de gaten en kuilen veranderen in diepe plassen. En het regent hard, heel hard. Niets geen buien waarschuwing op je telefoon maar plotseling 'storten'. Het gaat dan ook verkeerd met één van de medefietsers. Zij ziet te laat een kuil en valt van het talud. Annebrit bezeert haar tenen aan een steen en die wil niet meer verder.... Zij kan gelukkig verder met de bus maar ik maak de tocht af.... Ik vond het wel spannend. En de warme douche erna deed veel goed. Maar morgen gaan we dus zoals gezegd, naar Gilli. Een bounty eiland waar we hopen wat meer zon te krijgen en te kunnen duiken en snorkelen. We melden ons dan weer.....tot dan....